เฮ็ด ไห้น้องฮักแล้ว เป็นหยัง อ้ายคือบ่
รับผิดชอบ หัวใจน้องแน่ ฮู้บ่ว่า “น้องเจ็บ”
…………………………………………………………..
อ้ายบ่แม่นเขา เฮ็ดแป๊ะตาย กะได้ ซำนี้
…………………………………………………………..
กูกะว่ากู เมื่อยปาดใด๋แท้ กูค้าน ห่ามึงเอ้ย
…………………………………………………………..
คั่นฤดู ดอกรัก หยังบ่ทันบาน
แสดงว่า ฤดูขึ้นคาน หยังบ่ทันฮอด
…………………………………………………………..
แม่นอยู่ที่เจ้า บอกว่าสิยอม ลำบาก
ไปกับอ้ายทุกๆ หม่อง แต่พ่อแม่ น้องสิยอม บ่หละ น้องหล้าเอ้ยย
…………………………………………………………..
เปลี่ยนความสงสาร เป็นฮัก ได้บ่ อ้ายย
…………………………………………………………..
ฮักกันน่อยหลายบ่สำคัญ
แต่ที่สำคัญกว่าคือ… ยังฮักกันอยู่บ่.. ?
…………………………………………………………..
หากย้อนเวลากลับได่ เจ้าสิ “ฮัก” ข่อยบ่..?
…………………………………………………………..
สนใจกู.. แน่? หัวใจกู กะมีความรู้สึกคือกัน
…………………………………………………………..
เห็นกูยิ้มได่ อย่าคึดว่ากู ฮ้องไห่ บ่เป็น
…………………………………………………………..
อยู่ดี ดี กะโสด อยู่แบบ โสด โสด กะดี แม่นบ่สู
…………………………….
ความฮัก กะคือ ข้าวในไส่ ออกมามื่อได๋ กะขี้คักๆ
…………………………………………………………..
อ้ายบ่ อยากชนะใจคนทั้งโลก คือ ปาเกียว
แต่อ้าย อยากชนะ ใจเจ้าคนเดียวนะ ฮู้บ่!!
…………………………………………………………..
ฝนตกเฮ้ากะต้อง เก็บผ้า อยู่กับไผแล้วบ่มีคุณค้า
เฮ้ากะต้อง “เก็บหัวใจ”
…………………………………………………………..
แปลกคักเนาะ ! บ่มักเรียนประวัติศาสตร์
คือมาจำอดีตเก่งคักแท้
…………………………………………………………..
น้ำที่ออกจากตาเผิ่นเอิ่นว่าเศร้า
ที่ออกจากเด้า เผิ่นเอิ้นว่า “เสร็จ”
…………………………………………………………..
คั่นบ่มีครู มึงอาจจะบ่มีความฮู้
แต่คั่นบ่มีกูมึงอาจสิบ่มี ควมฮัก
…………………………………………………………..
เดินทางมากกะขอ ให้ปลอดภัย
เดินทางไปไสก็ขอให้ อย่าประมาทขาดสติเด้อ
…………………………………………………………..
แม่นสิอยู่หม่องใด กะบ่สุขใจ
ทอบ้านเฮาดอก แม่นบ่สู